⌂GlucoHorse
Veel supplementen moeten het hebben van mooie slogans. GlucoHorse daarentegen bewijst zich dag na dag in de praktijk. Op deze pagina vertellen paardenmensen in hun eigen woorden over hun persoonlijke ervaringen met GlucoHorse.

Daniëlle en Pele

Toen hij elf werd kreeg Pele (Romeo x Berlioz) last van forse artrose. Zijn eigenaresse Daniëlle hielp hem zo goed als dat kon met pijnstillers en ontstekingsremmers, maar meermaals stond ze op het punt de dierenarts te bellen voor een laatste spuitje. Tot Daniëlle twee jaar terug GlucoHorse ontdekte. Sindsdien blijven de pijnstillers in de kast, en Pele heeft zich ontpopt tot een fit, vrolijk, en enthousiast paard.

Hallo Gluco medewerkers !

Wou jullie even een filmpje laten zien. Dit is Pele, arthrosepatiënt sinds zijn elfde, dikke twee jaar geleden ben ik begonnen met GlucoHorse. Voordien kreeg hij ongeveer één week op de drie ontstekingsremmers en pijnstillers omdat hij echt teveel pijn had. Hij kon ook niet zo goed meer 'uit de voeten'. Ik heb meermaals op het punt gestaan de dierenarts te bellen voor een verlossend spuitje... Nu heb ik alleen nog heel sporadisch ontstekingsremmers nodig, alleen als hij echt de zot heeft uitgehangen op de wei gebeurt het nog wel eens.

Pele (Romeo x Berlioz) is 22. De ruin heeft last van forse artrose, maar met GlucoHorse voelt hij zich opnieuw topfit.

In 1994 kocht ik Pele als achttienmaander. Keigoeie Belgische afstamming met als vader Romeo (Ramiro) en moeder Berlioz (Zeus, selle Français). Op zijn drie jaar heb ik hem zelf zadelmak gemaakt, en onder twee goeie ruiters mee op springles en concours gegeven. Voor mij was hij te sterk om te springen, en hoewel hij zeer mooie gangen had, was hij voor dressuur niet echt geschikt. Nogal schrikkerig in de ring, terwijl hij in een springparcours nergens naar keek.

Alles ging fantastisch goed, tot hij op zijn elf jaar onregelmatig begon te lopen, plots compleet kon blokkeren en daarbij echt gevaarlijk werd... De dierenarts erbij, en het bleek dat hij linksvoor arthrose had. Pele mankte niet echt, maar het uitte zich bij hem in compleet verzet. Hij is dan op rust gegaan, en je mag stellen dat ik hem per maand minstens acht dagen op ontstekingsremmers en pijnstillers moest zetten. Dat hield ik vol tot october 2011.

Toen ben ik GlucoHorse gaan gebruiken... De ontstekingsremmers staan ondertussen onaangeroerd in de kast. Pele is zo erg veranderd, niemand gelooft dat hij 22 is. Hij stelt zich aan als een hengst, is zo vrolijk en levenslustig ! Hij gaat overdag de weide op samen met zijn Arabisch vriendinnetje Safira. Eén enkele keer zie ik hem nog iets onregelmatig lopen, als hij langs de draad van de weide zijn merrie te fel heeft verdedigd tegen kapers op de kust in de aanpalende weides.

Pele geniet van zijn pensioen, samen met Safira op de wei.

Moet je Pele nu zien... Inmiddels 22 jaar, maar super enthousiast. Hij draaft, galoppeert, en neemt spontaan sprongetjes. Ik rij hem niet meer, maar bezorg hem wel een prinsenleven. Bedankt Glucoteam, dat ik mijn dikke vriend zo kan zien genieten van zijn pensioen. !

Groetjes,
Pele, Safira en Daniëlle (Westmalle, B)

Share on Facebook
Tweet
Pin it
Send email